مطالعه همدلی شناختی در دانش آموزان با پرخاشگری ارتباطی و آشکار

زمینه و هدف: پرخاشگری یکی از مشکلات رفتاری است که در دوره کودکی بروز یافته و می‌تواند به همدلی با دیگران آسیب جدی وارد کند. بر این اساس پژوهش حاضر با هدف مقایسه همدلی شناختی بین دو گروه پرخاشگری ارتباطی و پرخاشگری آشکار صورت پذیرفت. روش: طرح پژوهش، توصیفی از نوع علّی ـ مقایسه ­ای بود. جامعه آماری پژوهش حاضر، شامل دانش‌آموزان دارای پرخاشگری دوره متوسطه اول شهر اصفهان در سال تحصیلی 93-1392 بود. به‌منظور این پژوهش 120 دانش‌آموز از جامعه مذکور به شیوه نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای انتخاب شدند. ابزارهای مورداستفاده، مقیاس همدلی اساسی جولیف و فارینگتون (2006) و مقیاس گزینش همسالان کرک و گرات ­پیتر (1995) بود. داده‌های پژوهش با استفاده از روش آماری تحلیل واریانس مورد تحلیل قرار گرفتند. یافته‌ها: نتایج نشان داد که بین میانگین نمره همدلی شناختی دو گروه پرخاشگر ارتباطی و پرخاشگر آشکار تفاوت معنادار وجود دارد (0/05 > p)؛ بدین معنا که میزان همدلی شناختی در گروه دانش‌آموزان دارای پرخاشگری ارتباطی بیشتر از گروه پرخاشگری آشکار بود. نتیجه‌گیری: بر اساس یافته ­های پژوهش حاضر همدلی شناختی در گروه پرخاشگری آشکار کمتر از گروه پرخاشگری ارتباطی بود که می­ تواند ناشی از آن باشد که افراد با پرخاشگری آشکار به دلیل عدم بهره‌مندی از همدلی کافی، میزان پرخاشگری بیشتری را بروز می‌دهند.